eminekamci@hotmail.com
Açık kahverengi saçlarını toplamış, üzerinde siyah montuyla, açık alanda, gülümsüyor.

1 Mart 1963 Trabzon Akçaabat doğumlu. Marmara Üniversitesi basın yayın Yüksekokulu ikinci sınıftan ayrıldı. İzmir’e yerleştikten sonra Anadolu Üniversitesi açık öğretim fakültesi ev ekonomisi bölümünü bitirdi. Atatürk İl halk kütüphanesi ’nde emekli. Ufak tefek şiir denemeleri olsa da aslında öykü yazarı İlk öykü kitabı Anıları tutunmak ilk öykü kitabı “Yatak, siyah paltolu adam, düdükler, Itır bir ağaç olsa, hendek” adlı öyküleri çeşitli dergi ve gazetelerde yayınlandı.

Emine Kamçı Tarafından Yazılmış Yazılar

YAZAN: Emine KAMÇI

Bir gün doksanlarına gelmiş annemin ellerine dokundum sevgiyle. Ağır ağır tespih çekiyordu. Elleri öyle sevimli gelmişti ki adeta oyuncağıyla oynayan bir kız çocuğunu andırıyordu.

“Ah anneciğim,” dedim, “bu eller, bir zamanlar bir çocuğun elleriydi; bir genç kızın sonra genç… Devamını Oku
YAZAN: Emine KAMÇI

​Sabahki şiddetli yağmur yüzünden kursa gidemeyince içimde bir boşluk hissetmiş, birtakım uğraşlarla bu boşluğu doldurmaya çalışmıştım. Öğleden sonra ise yağmurun kesildiği bir anı kollayarak dışarı çıkıp sağlık ocağında iğnemi olduktan ve az miktarda bir alışveriş yaptıktan… Devamını Oku
YAZAN: Emine KAMÇI

İki gün boyunca korku, kaygı ve tedirginlikle boğuştuktan sonra artık elle tutulur bir şeyler yapmaya karar verdim. Bu böyle devam edemezdi. Tüm yaşananlara karşın ayağa kalkmalı, bir işin ucundan tutmalıydım artık.
Birçok İzmirliye göre daha şanslıydım ama böyle şanslı olmak… Devamını Oku
YAZAN: Emine KAMÇI

Saat 16 sıralarında yorgun argın eve geldim. Bu da yetmez gibi bahçeye çıktım; yerlere dökülen yaprakları toplayıp ardından da taşlığı bir güzel yıkadım. Bu arada bahçenin küçük sahipleri de çevremi sarmıştı. Hele bir tanesi vardı ki bahçeyi sahiplenmekle kalmamış, beni de… Devamını Oku
YAZAN: Emine KAMÇI

Genellikle akşama doğru gelirler, tepemizde dönüp dururlardı. Ne aradıkları belliydi. Birkaç lokma bulabilmek için ta deniz kıyısından yokuşları aşarak buralara dek uçarlardı. Artık şimdilerde onlar için besin bulmak buralarda daha kolaydı.
Bizim bahçemiz çok aşağıdaydı.… Devamını Oku
YAZAN: Emine KAMÇI

“Neredesin canım ablam?”

“Köydeyiz. Akrabalarla birlikte”.

“Kim bilir ne güzeldir şimdi oralar.”

“Anlatamam, çok harika. Anlayabilmen için ancak kendin yaşamalısın burada; kendin solumalısın havasını.”

“Sen yine de anlat bana.”

“Bu sabah erkenden kalktım. Bilirsin, ben… Devamını Oku
YAZAN: Emine KAMÇI

Kimi zaman yüksek bir apartmanın tepesinden, kimi zamansa bir merdiven trabzanının kenarından aşağıya, o dehşetli boşluğa bir kuş hafifliğiyle kendimi bırakıveririm. İçimdeki, korkunun o dayanılmaz ağırlığı değil, sevinç hafifliğidir çoğu kez.

Zaman zaman da izlenirim,… Devamını Oku
SÖYLEŞİYİ YAPAN: Emine KAMÇI

Emine: Dergimizin sevgili takipçileri. Bu ayki 'Arı Kovanı' köşesinin konuğu Yasemin Yazar.
Hoş geldin Yasemin.
Yasemin: Hoş bulduk.
Emine: Bize kendini kısaca tanıtabilir misin?
Yasemin: 1977 yılında Almanya'da doğdum. Celal Bayar Üniversitesi Maliye Bölümü mezunuyum… Devamını Oku
YAZAN: Emine KAMÇI

Merhaba sevgili Umudun Kadınları takipçileri;
Bu ay da yine gerek kendi deneyimlerimizi gerekse bizim dışımızda deneyimlenen bilgileri paylaşmaya devam edeceğiz.
Aranızda mikrodalga kullananlar çoğunluktadır sanırım. Mikrodalga amaca göre kullanıldığı takdirde bazı işlerin de… Devamını Oku
YAZAN: Emine KAMÇI

Geçen yıl almış olduğum fakat fazla kullanamadan sapı eskiyen bir çantamı arıyordum. Amacım, yeni bir sap taktırıp kullanmaktı. Aramaya, çekyatların altlarına bakmakla başladım. Yoktu. Diğerleri vardı ama o çanta yoktu.
Sonra çanta yığınlarının arasında bir şey buldum. İçi tıka… Devamını Oku