SÖYLEŞİYİ YAPAN: Şule SEPİN İÇLİ
Şule: Umudun Kadınlarının sevgili izleyicileri. Şu an Ankara’dan sesleniyoruz size. Ama biz İzmir’deyiz. İzmir’den bir rol model bulduk. Çoğunuzun duymadığı, belki de birçoğunuzun duyduğu Burcu Usta ile birlikteyiz. Soyadı Usta değil tabii, kendisini birazdan tanıtacak. Burcu Usta’yı bulmamızın küçük bir öyküsü var. ‘Kadının Güncesi’ köşesini hazırlayan arkadaşımız Selvet Bayraktar Tokat, çok fazla haber okuduğu için Burcu Usta’yı keşfetmişti. Haberi bize göndermişti. Biz de aradık taradık Facebook’tan Burcu Usta’ya ulaştık. Hoş geldiniz Burcu Hanım.
Burcu: Merhabalar, hoş buldum. Ben Burcu Aşkın. 28 yaşındayım. Aslen Giresunluyum, Karadenizliyim. Doğma büyüme İzmirliyim. 21 yıldır bu işin içerisindeyim. Mesleğime 7 yaşında başladım.
Şule: Baba mesleği mi acaba?
Burcu: Ailemde otomotivci yok, tek otomotivci benim. Benim işim merakla başladı. Ufak bir bebekken, bebeklerle değil arabalarla oynayan bir çocukmuşum. 7 yaşında sanayiye atılarak şimdiye dek devam ediyorum.
Şule: 7 yaşında sanayiye nasıl atıldınız? Okul meselesi nasıl oldu?
Burcu: 7 yaşında okula da başladığım için sadece hafta sonları gidiyordum. Babamın tanıdığı vasıtasıyla sanayiye girdim. O zaman elimiz anahtar tutmuyordu. Sadece anahtarları çözmeye, arabanın çalışma prensibini öğrenmeye çalışıyordum.
Şule: Ailenizin, çevrenizin tepkileri nasıldı? Küçük yaşta oğlan çocuklarının da çalışmasına izin verilmezken, size nasıl izin verdiler?
Burcu: Biraz oğlan çocuğu gibi büyümüşüm. En büyük destekçim benim ailem. Her zaman arkamdalardı. Verdiğim kararlara hep saygı duyarlardı. Böyle bir konuyu dile getirdiğimde “İstiyorsan yap kızım, sonuna kadar senin arkandayız” demeleri benim için çok büyük bir şey oldu.
Şule: Hafta içi okul, hafta sonu tamircilik. Okulu bitirdiniz mi?
Burcu: Lise sona kadar hafta içi okul, hafta sonu tamircilik sürdü. Üniversitenin iki yıllık gece devam edilen bölümünü yazmıştım. Sabah işe, akşamları da okula gidiyordum. Bu iş burada kalmamalıydı. Otomotivde çıkabileceğim en üst raddeye çıkmalıydım. Mühendis olmalıydım. Ardından otomotiv mühendisliğini kazandım ve Denizli’ye gittim. Oraya gittiğimde bana bir sürü telefon gelmeye başladı. “Gelin bizde çalışın” dediler. Orada da aynı şekilde sabahları sanayide çalışıyordum ve akşamları okula gidiyordum.
Şule: Gittiğiniz iki yıllık okul hangi bölümdü?
Burcu: Hayatım hep otomotiv, lisede de iki yıllık okulda da otomotiv okudum.
Şule: Şu anda kendi işinizde mi çalışıyorsunuz? Bu süreç nasıl oldu?
Burcu: Bir serviste çalışıyordum, ustalık yapıyordum. Ben bu işi becerebiliyorsam, kendime çalışmalıyım diye düşündüm. Mart ayından beri kendi dükkanımı işletiyorum.
Şule: Halktan nasıl tepkiler alıyorsunuz? Daha çok kadınlar mı başvuruyor size? Erkekler önyargıyla yaklaşıyorlar mı?
Burcu: O tabuları yıktığımı düşünüyorum. Hiç tanımadığım insanlar bile “Benim arabamı Burcu Usta yaptı. Sen de git bir göster.” Diyorlar. “Gerçekten kadın usta mı yaptı?” diye çok şaşırarak gelenler var. Resim çekenler, benimle resim çekinenler, imza isteyenler var. Bu çok güzel bir şey. Bazıları da “Sen kadınsın, nasıl yapacaksın?” diyor, iş bittikten sonra da “Vallahi helal olsun size.” diyen de çok fazla.
Şule: Medeni durumunuz ne acaba?
Burcu: Bekarım.
Şule: Bundan sonraki hayaliniz nedir?
Burcu: Ben her zaman önüme bir hedef koyarım. Bundan önceki hedefim; dükkân açmaktı. Şimdiki hedefimse, bu mesleğe gönül vermek isteyen kadınları alıp yanımda çalıştırmak. Kadın ustalar yetiştirmek hedefim.
Şule: Dükkanınızda çalışan kadın işçi var mı, yoksa hep erkekler mi çalışıyor?
Burcu: Dükkânda tek çalışan benim. Yanıma hiçbir eleman almadım. İşlere bir şekilde yetişmeye çalışıyorum. Alırsam da kadın almayı düşünüyorum.
Şule: Hayaliniz varsa mutlaka araştırmışsınızdır. Çevrenizde bu işe ilgi duyan kadınlar var mı?
Burcu: Merak eden çok fazla ama kafasında ‘Yapabilir miyim, ailem ne düşünür’ şeklinde soru işaretleri olanlar var. Ben onlara, “Yapabilirsiniz. Yeter ki isteyin. Yapamayacağınız bir şey yok, neden yapamayacaksınız?” diye tavsiye veriyorum.
Şule: Bu konuda KOSKEB.’den işi öğretmeyle, usta yetiştirmeyle ilgili projeler de alabilirsiniz. Böyle bir imkân da var elinizde. Otomotiv işini hiç bilmemekle birlikte, bana çok ağır bir işmiş gibi geliyor. Ağır kaldırma gerekiyor mu mesela?
Burcu: Eskiden lifler yoktu, şimdi lifler, şanzıman krikoları var. Bunlar gücü biraz hafifletiyor. Eskiden şaftı sökerken anahtarla söküyorduk, tabanca yoktu. Şimdi artık hava vasıtasıyla tabancayı sıkıp sökebiliyorsun. Tabii ki güç gerektiren bir iş.
Şule: Sizi toplumsal cinsiyet rollerinin etkisinde kalarak yetiştirmediklerine göre yeterince fiziksel gücünüz de vardır o zaman. Size gelmek isteyenler için yerinizi de tarif edebilir misiniz?
Burcu: Konak İlçesinin Gültepe Semti var. Yerim Gültepe Çobançeşme’de.
Şule: Otomotiv dışında ilgi alanlarınız neler acaba? İzleyicilerimiz sizi tanısınlar.
Burcu: Sporumu yapıyorum, gezmelerimi aksatmıyorum. Bol bol araç yarışlarına gidiyorum. Vakit buldukça bunları yapmaya çalışıyorum.
Şule: Çalışma saatleriniz nasıl? Yoğun bir çalışma temposu olmalı.
Burcu: 8 buçukta dükkânı açıyorum. Saatler değişiyor. Bazen 18’de, 19’da kapatıyorum. Gece 12’ye kadar çalıştığım oluyor. O biraz işin akışına ve işi yetiştirmeye bağlı. Akülü arabalar, bir an önce bitirilip verilmesi gereken arabalar oluyor. Maksimum kepenkleri çekip gece 12’de kapatıyorum.
Şule: Arabalar konusunda bir tercihiniz var mı? “Şu arabaları daha iyi tamir ederim, ilgi alanım onlar.” dediğiniz.
Burcu: Ben karışıkçıyım. Bütün arabaları tamir ediyorum. Bir marka üzerinden ilerlemiyorum. Tüm arabalara, tüm markalara bakıyorum.
Şule: Garanti veriyor musunuz?
Burcu: Tabii ki her zaman. Müşterilerime, yaptığım işin arkasında olduğumu kendilerine bizzat belirtirim.
Şule: Zaten kadınlar inandıkları konularda ayrıntılara takılırlar. Çok tamirci var, birine götürüyorlar o başka bir arıza söylüyor, başkasına götürüyorlar, o başka söylüyor. O yüzden de güvenilir iş yapmak önemli.
Burcu: Kesinlikle, kesinlikle.
Şule: Birçok söyleşiye katılmışsınızdır. Dergimizi izleyen kadınlar, erkekler var. Yine de iletmek istediğiniz bir mesaj varsa, onu da alalım. Bu arada çok heyecanlandım, çok güzel bir şey bu.
Burcu: Her zaman şunun tarafındayım. Mesleğin hiçbir zaman cinsiyeti yoktur, ustası vardır. Bir insan, bir kadın hangi işi yapmak istiyorsa, yapmalı. Hiçbir şeyden korkmamalı ve cesaret etmeli. En önemlisi bu. Korkmasınlar, yılmasınlar, hep birlikte el ele verelim. Sanayide, bu meslekte erkek egemen tabusunu yıkalım.
Şule: Dergi ekibi olarak yolumuz düştüğünde sizi ziyaret etmek isteriz. Bu kadar yoğun işlerinizin arasında bize zaman ayırarak katıldığınız için teşekkür ederiz.
Burcu: Ben teşekkür ederim, çok memnun oldum.
Şule: Bu meslekte kadınların az oluşu, daha çok engellenmelerden kaynaklanıyor. Birçok kadın kız meslek lisesine gidiyor. Torna tesviye bölümüne gitmek istediklerinde, çeşitli engellerle karşılaşıyorlar. Ailenizin engel olmaması sizin için de bir şans olmuş. Aynı zamanda büyük bir ilde olmak da bir avantajdır diye düşünüyorum. İzmir gibi bir ilde değil de daha küçük bir ilde olsaydınız acaba durum farklı olur muydu?
Burcu: Bence bu kişinin kendisiyle alakalı bir durum. Bu, insanın yaşadığı ille değil de insanın kendine olan özgüveniyle, yapabilmesiyle, kendi karakteriyle ilgili.
Şule: Kadın örgütleriyle bir iletişiminiz var mı?
Burcu: Hayır yok.
Şule: Sevgili Umudun Kadınları izleyicilerimiz. Gerçekten çok değişik bir konuda sohbet ettik. Umarız başka bir kadın arkadaşımız rol model olmak ister. Burcu Hanım bu konuda eğitimler vermek istiyor. Burcu Hanım’a ulaşmak isteyenler olursa, biz de yönlendirebiliriz.
15 Eylül 2023
https://burcu-usta.business.site/?utm_source=gmb&utm_medium=referral
İnstagram: brcuaskn
Şule: Umudun Kadınlarının sevgili izleyicileri. Şu an Ankara’dan sesleniyoruz size. Ama biz İzmir’deyiz. İzmir’den bir rol model bulduk. Çoğunuzun duymadığı, belki de birçoğunuzun duyduğu Burcu Usta ile birlikteyiz. Soyadı Usta değil tabii, kendisini birazdan tanıtacak. Burcu Usta’yı bulmamızın küçük bir öyküsü var. ‘Kadının Güncesi’ köşesini hazırlayan arkadaşımız Selvet Bayraktar Tokat, çok fazla haber okuduğu için Burcu Usta’yı keşfetmişti. Haberi bize göndermişti. Biz de aradık taradık Facebook’tan Burcu Usta’ya ulaştık. Hoş geldiniz Burcu Hanım.
Burcu: Merhabalar, hoş buldum. Ben Burcu Aşkın. 28 yaşındayım. Aslen Giresunluyum, Karadenizliyim. Doğma büyüme İzmirliyim. 21 yıldır bu işin içerisindeyim. Mesleğime 7 yaşında başladım.
Şule: Baba mesleği mi acaba?
Burcu: Ailemde otomotivci yok, tek otomotivci benim. Benim işim merakla başladı. Ufak bir bebekken, bebeklerle değil arabalarla oynayan bir çocukmuşum. 7 yaşında sanayiye atılarak şimdiye dek devam ediyorum.
Şule: 7 yaşında sanayiye nasıl atıldınız? Okul meselesi nasıl oldu?
Burcu: 7 yaşında okula da başladığım için sadece hafta sonları gidiyordum. Babamın tanıdığı vasıtasıyla sanayiye girdim. O zaman elimiz anahtar tutmuyordu. Sadece anahtarları çözmeye, arabanın çalışma prensibini öğrenmeye çalışıyordum.
Şule: Ailenizin, çevrenizin tepkileri nasıldı? Küçük yaşta oğlan çocuklarının da çalışmasına izin verilmezken, size nasıl izin verdiler?
Burcu: Biraz oğlan çocuğu gibi büyümüşüm. En büyük destekçim benim ailem. Her zaman arkamdalardı. Verdiğim kararlara hep saygı duyarlardı. Böyle bir konuyu dile getirdiğimde “İstiyorsan yap kızım, sonuna kadar senin arkandayız” demeleri benim için çok büyük bir şey oldu.
Şule: Hafta içi okul, hafta sonu tamircilik. Okulu bitirdiniz mi?
Burcu: Lise sona kadar hafta içi okul, hafta sonu tamircilik sürdü. Üniversitenin iki yıllık gece devam edilen bölümünü yazmıştım. Sabah işe, akşamları da okula gidiyordum. Bu iş burada kalmamalıydı. Otomotivde çıkabileceğim en üst raddeye çıkmalıydım. Mühendis olmalıydım. Ardından otomotiv mühendisliğini kazandım ve Denizli’ye gittim. Oraya gittiğimde bana bir sürü telefon gelmeye başladı. “Gelin bizde çalışın” dediler. Orada da aynı şekilde sabahları sanayide çalışıyordum ve akşamları okula gidiyordum.
Şule: Gittiğiniz iki yıllık okul hangi bölümdü?
Burcu: Hayatım hep otomotiv, lisede de iki yıllık okulda da otomotiv okudum.
Şule: Şu anda kendi işinizde mi çalışıyorsunuz? Bu süreç nasıl oldu?
Burcu: Bir serviste çalışıyordum, ustalık yapıyordum. Ben bu işi becerebiliyorsam, kendime çalışmalıyım diye düşündüm. Mart ayından beri kendi dükkanımı işletiyorum.
Şule: Halktan nasıl tepkiler alıyorsunuz? Daha çok kadınlar mı başvuruyor size? Erkekler önyargıyla yaklaşıyorlar mı?
Burcu: O tabuları yıktığımı düşünüyorum. Hiç tanımadığım insanlar bile “Benim arabamı Burcu Usta yaptı. Sen de git bir göster.” Diyorlar. “Gerçekten kadın usta mı yaptı?” diye çok şaşırarak gelenler var. Resim çekenler, benimle resim çekinenler, imza isteyenler var. Bu çok güzel bir şey. Bazıları da “Sen kadınsın, nasıl yapacaksın?” diyor, iş bittikten sonra da “Vallahi helal olsun size.” diyen de çok fazla.
Şule: Medeni durumunuz ne acaba?
Burcu: Bekarım.
Şule: Bundan sonraki hayaliniz nedir?
Burcu: Ben her zaman önüme bir hedef koyarım. Bundan önceki hedefim; dükkân açmaktı. Şimdiki hedefimse, bu mesleğe gönül vermek isteyen kadınları alıp yanımda çalıştırmak. Kadın ustalar yetiştirmek hedefim.
Şule: Dükkanınızda çalışan kadın işçi var mı, yoksa hep erkekler mi çalışıyor?
Burcu: Dükkânda tek çalışan benim. Yanıma hiçbir eleman almadım. İşlere bir şekilde yetişmeye çalışıyorum. Alırsam da kadın almayı düşünüyorum.
Şule: Hayaliniz varsa mutlaka araştırmışsınızdır. Çevrenizde bu işe ilgi duyan kadınlar var mı?
Burcu: Merak eden çok fazla ama kafasında ‘Yapabilir miyim, ailem ne düşünür’ şeklinde soru işaretleri olanlar var. Ben onlara, “Yapabilirsiniz. Yeter ki isteyin. Yapamayacağınız bir şey yok, neden yapamayacaksınız?” diye tavsiye veriyorum.
Şule: Bu konuda KOSKEB.’den işi öğretmeyle, usta yetiştirmeyle ilgili projeler de alabilirsiniz. Böyle bir imkân da var elinizde. Otomotiv işini hiç bilmemekle birlikte, bana çok ağır bir işmiş gibi geliyor. Ağır kaldırma gerekiyor mu mesela?
Burcu: Eskiden lifler yoktu, şimdi lifler, şanzıman krikoları var. Bunlar gücü biraz hafifletiyor. Eskiden şaftı sökerken anahtarla söküyorduk, tabanca yoktu. Şimdi artık hava vasıtasıyla tabancayı sıkıp sökebiliyorsun. Tabii ki güç gerektiren bir iş.
Şule: Sizi toplumsal cinsiyet rollerinin etkisinde kalarak yetiştirmediklerine göre yeterince fiziksel gücünüz de vardır o zaman. Size gelmek isteyenler için yerinizi de tarif edebilir misiniz?
Burcu: Konak İlçesinin Gültepe Semti var. Yerim Gültepe Çobançeşme’de.
Şule: Otomotiv dışında ilgi alanlarınız neler acaba? İzleyicilerimiz sizi tanısınlar.
Burcu: Sporumu yapıyorum, gezmelerimi aksatmıyorum. Bol bol araç yarışlarına gidiyorum. Vakit buldukça bunları yapmaya çalışıyorum.
Şule: Çalışma saatleriniz nasıl? Yoğun bir çalışma temposu olmalı.
Burcu: 8 buçukta dükkânı açıyorum. Saatler değişiyor. Bazen 18’de, 19’da kapatıyorum. Gece 12’ye kadar çalıştığım oluyor. O biraz işin akışına ve işi yetiştirmeye bağlı. Akülü arabalar, bir an önce bitirilip verilmesi gereken arabalar oluyor. Maksimum kepenkleri çekip gece 12’de kapatıyorum.
Şule: Arabalar konusunda bir tercihiniz var mı? “Şu arabaları daha iyi tamir ederim, ilgi alanım onlar.” dediğiniz.
Burcu: Ben karışıkçıyım. Bütün arabaları tamir ediyorum. Bir marka üzerinden ilerlemiyorum. Tüm arabalara, tüm markalara bakıyorum.
Şule: Garanti veriyor musunuz?
Burcu: Tabii ki her zaman. Müşterilerime, yaptığım işin arkasında olduğumu kendilerine bizzat belirtirim.
Şule: Zaten kadınlar inandıkları konularda ayrıntılara takılırlar. Çok tamirci var, birine götürüyorlar o başka bir arıza söylüyor, başkasına götürüyorlar, o başka söylüyor. O yüzden de güvenilir iş yapmak önemli.
Burcu: Kesinlikle, kesinlikle.
Şule: Birçok söyleşiye katılmışsınızdır. Dergimizi izleyen kadınlar, erkekler var. Yine de iletmek istediğiniz bir mesaj varsa, onu da alalım. Bu arada çok heyecanlandım, çok güzel bir şey bu.
Burcu: Her zaman şunun tarafındayım. Mesleğin hiçbir zaman cinsiyeti yoktur, ustası vardır. Bir insan, bir kadın hangi işi yapmak istiyorsa, yapmalı. Hiçbir şeyden korkmamalı ve cesaret etmeli. En önemlisi bu. Korkmasınlar, yılmasınlar, hep birlikte el ele verelim. Sanayide, bu meslekte erkek egemen tabusunu yıkalım.
Şule: Dergi ekibi olarak yolumuz düştüğünde sizi ziyaret etmek isteriz. Bu kadar yoğun işlerinizin arasında bize zaman ayırarak katıldığınız için teşekkür ederiz.
Burcu: Ben teşekkür ederim, çok memnun oldum.
Şule: Bu meslekte kadınların az oluşu, daha çok engellenmelerden kaynaklanıyor. Birçok kadın kız meslek lisesine gidiyor. Torna tesviye bölümüne gitmek istediklerinde, çeşitli engellerle karşılaşıyorlar. Ailenizin engel olmaması sizin için de bir şans olmuş. Aynı zamanda büyük bir ilde olmak da bir avantajdır diye düşünüyorum. İzmir gibi bir ilde değil de daha küçük bir ilde olsaydınız acaba durum farklı olur muydu?
Burcu: Bence bu kişinin kendisiyle alakalı bir durum. Bu, insanın yaşadığı ille değil de insanın kendine olan özgüveniyle, yapabilmesiyle, kendi karakteriyle ilgili.
Şule: Kadın örgütleriyle bir iletişiminiz var mı?
Burcu: Hayır yok.
Şule: Sevgili Umudun Kadınları izleyicilerimiz. Gerçekten çok değişik bir konuda sohbet ettik. Umarız başka bir kadın arkadaşımız rol model olmak ister. Burcu Hanım bu konuda eğitimler vermek istiyor. Burcu Hanım’a ulaşmak isteyenler olursa, biz de yönlendirebiliriz.
15 Eylül 2023
https://burcu-usta.business.site/?utm_source=gmb&utm_medium=referral
İnstagram: brcuaskn
Yorumlar
Bu yazı için yorum mevcut değil.
Dilerseniz Buradan yeni yorum gönderebilirsiniz.