Rol Modellerimiz

Dergimizin bu ayki köşesinde bir konuğumuz daha var. Emine Koman.  Aslında konuğumuz var dedik ama biz ona konuk olduk. Şimdi o bize gerek atölyesini gerekse kendisini tanıtacak.

Emine Kamçı: Evet Emine Koman, merhaba.

Emine Koman: Hoş geldiniz. Ben, 1968 Kars Kağızman doğumluyum. 88 yılında İzmir’e geldiğimde Açık Öğretim Fakültesi’nde işletme okuyordum.  Halamın kızının çalıştığı abiye ve gelinlik üreten bir işletme vardı.  Ben de bu işletmenin muhasebe bölümünde çalışıyordum.  İşe gidip geldikçe buranın üretim bölümündeki tasarım, kesim dikiş gibi bölümleri ilgimi çekti ve “ben de bu bölümde çalışmak istiyorum,”  dedim.   Bunun üzerine de beni kesim kısmına aldılar. Hem burada çalışmaya devam ettim hem de bu süre içinde halamlarda kaldım. Bir buçuk yıl sonra tekrar Kağızman’a dönerek babama,  İzmir’e yerleşmek istediğimi söyledim. O da bana, ancak annem ve kardeşlerimle birlikte gidebileceğimi söyledi. Biz de 90 yılında hep birlikte gelip buraya yerleştik.  2018’e dek bu işlerde çalıştım. Gelinlik ve abiyede yedi yıl kesim yaptım. Daha sonra iki yıl modelistlik eğitimi aldım. Daha sonra da başka alanlarda çalışabileyim diye ihracata geçtim. Örgü, penye, iç çamaşır alanlarında dört yıl çalıştım. 96-99 arasında Kağızman’da bir butik açtım ama sonuç iyi olmayınca buradaki işlerime devam ettim. 2000’dan 2016’ya kadar modelistliği sürdürdüm Zaten son birkaç yıl yine abiye ve gelinlik üzerine çalışıyordum. Emekli olunca da bu atölyeyi açtım. Bu atölyenin sahibi de iyi bir modacıydı. Yaşlı olduğu için artık burayı kapatmak istiyordu. Kendisine kalıp işi yaptığım bir tanıdığın aracılık yapması üzerine bu atölyeyi ben devraldım. Altı yedi yıldır da burayı işletiyorum. Abiye, gelinlik tasarlıyorum; kalıbını çıkarıyorum; kesiyorum, dikiyorum. Burayı ilk açtığımda sadece tasarımcı olduğumdan makine işi için eleman çalıştırıyordum. Sonraları makine işini kendi kendime yaparak tecrübe kazandım. Sonunda iyi bir makineci olarak her şeyimi kendim dikmeye başladım. İş yoğunlaşınca da personel çalıştırıyorum.

Emine Kamçı:  Peki, bu işe ilk başlarken nelerle karşılaştınız; zorlandınız mı?

Emine Koman: Bu Alsancak yöresinde benim zengin bir çevrem var.   Bu işler biraz çevreyle ilerliyor.  İlk zamanlarda pek çevre yoktu.  İşin mutfağını iyi bildiğim için ilerlemem kolay oldu.  Buraya gelen müşteri, işi nasıl yaptığınıza bakıyor. Özel tasarım yaptığım ve özel sipariş diktiğim için bütün aşamaları da burada gerçekleştirdiğimi gördüğünden insanlarda güven oluşuyor. 

Emine Kamçı: Anlaşılan çok fazla zorluklarla karşılaşmadınız.

Emine Koman: Yok. Ben işin mutfağında başarılı olduğum için satış konusunda başarılı olur muyum olmaz mıyım, diye bir tereddüt ettim ama insanlarla ilişkileriniz iyiyse biraz okumuşsanız biraz da aklınızı kullanıyorsanız ilerliyorsunuz.  Benim işimde özel tasarım yapmam nedeniyle sadece satış amaçlı olmadığından müşteri kapıdan içeri girince onun vücuduna bakıp tarzına bakıp ona nasıl bir giysi dikeceğimi kendisine anlatıyorum. Örneğin, bir gelinlik için gelen müşterimin tarzını, vücudunu önce iyice inceliyorum; ona nasıl bir model, A kesim mi Helen gelinlik mi yoksa balık gelinlik mi yakışacağını belirliyorum. Onun da fikrini alarak denemesini sağlıyorum. Onun vücudu hangi formla uyuşuyorsa O form üzerinden tasarım yapıyoruz.

Emine Kamçı:  İşiniz dışında başka şeylerle uğraşmaya zamanınız kalıyor mu?

Emine Koman: Ancak kitap okuyabiliyorum.

Emine Kamçı: Çevrenizdeki insanlara öneride bulunmak isteseniz özellikle kadınlara neler önermeyi düşünürdünüz?

Emine Koman: Daha önceleri çalışırken mesleğimi bir modelist olarak bu kadar çok sevdiğimin farkında değildim. Kendime bir mekân açınca ne kadar çok şey biriktirdiğimi ve mesleğimi ne kadar çok sevdiğimi fark ettim.

Modelistlik, tasarım yapmak, bir şeyi yaratmak demek. Örneğin, sokakta yürürken gördüğünüz bir resim, akşam yatarken duyduğunuz bir tık sesi bile kafanızda o an bir modeli çağrıştırıyor. Sonra da bu model, atölyedeki malzemelerle birleşerek tasarıma dönüşüyor.

Emine Kamçı: Yani geceleri kalkıp bu şekilde çizdiğiniz oldu mu?

Emine Koman: Örneğin, televizyon izlerken bir kuşun hareketi, suyun hareketi Kafamda bir model çağrıştırınca hangi kumaşı neyle yapabilirim diye araştırıp bunu tasarıma dönüştürebiliyorum. Aslında 24 saat bu işle iç içesiniz. Sonuçta yapmış olduğunuz kıyafetleri bitmiş olarak insanların üzerinde görünce de çok mutlu oluyorsunuz. Bu yıl ilk defa kıyafetleri profesyonel mankenlerle çekimini yaptırıp çeşitli medya sayfalarında sergiledim. Bu durum çok mutluluk vericiydi.

Emine Kamçı: Öyle görünüyor ki siz kendinizi gerçekten mesleğinize vermişsiniz.

 Emine Koman: Evet öyle. Makinede dikiş dikme geçmişim yoktu; Şimdi artık dikebiliyorum. Örneğin, stilistler tasarım, çizim yapıyorlar. Modelistlikse öyle değil. Örneğin ben önce tasarımı kafamda yapıp sonra çizmeye başlıyorum. Sonra da aşama aşama ilerliyorum. Önce kalıp çıkarıyorum, kesiyorum, oturup dikiyorum. Örneğin gelinlik yaparken en önemli şey, onu monte etmek. Monte, dizayn demek.  Bir metre danteli önünüzdeki gelinliğe bir şekilde uyguluyorsunuz. V yakalı yaparken bu danteli parçalayıp oyarak gelinliğin üzerinde dizayn oluşturuyorsunuz. Ben önceleri gelinliğin monte edilmesinin bu kadar keyifli olduğunu düşünmemiştim.

Emine Kamçı: Peki, gelecekle ilgili planlarınız neler?

Emine Koman:  Ben, çalışmalarımı atölyemde özel sipariş tasarım yaparak sürdürmek istiyorum.  Toptan iş yapmak istemiyorum. Çok büyümekten yana değilim ama başarılı olmayı amaçlıyorum. Daha çok tanınmak ve hayallerini benim atölyemde gerçekleştirecek müşteriler istiyorum.  Bu tempoyla gücümün yettiği kadar çalışacağım; sonra da vaktimi gezmeye ayıracağım.

Emine Kamçı: Evet, son olarak takipçilerimize dergimiz aracılıyla neler söylemek istersiniz?

Emine Koman: Üretmek çok güzel bir duygu. Bilhassa bu pandemi sürecinde, evde otururken atölyemin değerini daha iyi anladım Örneğin, dışarı çıkabildiğimiz evlerimize kapanmadığımız zamanlarda psikolojimiz iyi olmasa bile bir şey satamamış olsak da buraya gelip bir modele odaklanarak ruhen kendimi iyileştirmeyi başardım. Bu dönemde satışlarımız azaldı, hiçbir iş yapamadık ama ben, model hazırlamaya, tasarım yapmaya devam ettim.

 Emine Kamçı: Emine Hanım, sizinle söyleşmekten büyük keyif aldık.

Emine Koman: Ben de öyle. Çok teşekkür ederim.

Emine Kamçı: Bize konuk olduğunuz, bizi konuk ettiğiniz için çok çok teşekkür ediyoruz.

Emine Koman:  Ben de tekrar teşekkür ediyorum.