Ebru Bozcuk

Sokaklarını, palmiyeli yollarını, denizin kokusunu düşlerken bile içimi ısıtan, doğup büyüdüğüm şehir yok artık...Yıkılan ilkokul binamı yüreğime taş oturmuş gibi seyrediyorum. Köşedeki fırın, okulumun yanındaki dondurmacı, çan seslerini dinlediğim kilise, ilk gittiğim sinema yok artık...… Devamını Oku

Anadolu'da, kızlar için hazırlanan her çeyiz parçası, sözsüz bir edebiyat gibidir aslında. Yazma oyalarının şekilleri, kadının farklı ruh hallerini anlatır.

Kendi eli ile dokuduğu kilimlerin nakışları, o kadının sessiz haykırışıdır.

Mücadeleci yapısına rağmen, nahiftir Anadolu kadını. Giysileri… Devamını Oku

Bir yaz daha bitiyor... Benim gibi bir yaz bitmesinci olarak kabullenmesi çok zor ama geçen hafta gördüğüm leylek sürüleri, bunu acı da olsa onaylamış oldu.

Arkalarından "Durun, gitmeyin, daha çok erken. Eylül şahane olur buralarda, biraz daha kalsaydınız" diye seslenmeme rağmen yüzüme bile… Devamını Oku

Söze, mahallenin en güzel kızıydı diye başlamayı çok isterdim ama bu biraz abartıya kaçmak gibi olacaktı sanırım. Hoş güzellik kime göre, neye göre bir algıydı o da başka bir konu.

Gülbahar kendi halinde, annesi ile yaşayan bir mahalle kızıydı.

Güzel hayaller kurabilen, başından geçen onca… Devamını Oku